شناي قورباغه

BREAST STROKE

شناي قورباغه يكي ازچهارنوع شناي اصلي است كه مسابقات آن رسما برگزار مي شود و در عين حال اين شنا علاقه مندان بسياري دارد، زيرا احتياج كمتري به صرف انرژي نسبت به شناي كرال سينه دارد. يادگيريش آسان است. اين شنا براي مسافت هاي طولاني مناسب است، علاوه بر اين ، شناي قورباغه هم جهت شنا كردن در دريا وهم در موقع نجات غريق مفيد است . كندترين نوع شنا بين چهارنوع شناي اصلي است.

در اين قسمت سعي مي شود تكنيك صحيح و فني شناي قورباغه عنوان شود. همان تكنيكي كه امروز قهرمانان برجسته و خوب جهان به اجراء در مي آورند. اين شنا در واقع به اين شكل انجام مي شود كه بدن درحالتي افقي برروي آب قرار گرفته دستها هر دو آب را از جلو گرفته و توسط كف و ساعد به طرف عقب و زير شكم مي كشند و از همان زير آب ، به جلو آمده كشيده مي شوند. و مجددا عمل كشش آب توسط  دستها انجام مي گردد. پاها نيز توسط فشار و ضربه اي كه به آب وارد مي آورند آب را به عقب مي رانند. بدين روش كه هر ضربه توسط كف پا زده مي شود و براي اينكار مفصل ضربه و فشار لازم به آب وارد مي شود. اين نوع شنا را بعضي از مربيان " قورباغه  تجارتي" نام گذاشته اند.

اولين بخش آموزش ، حركت پا در شناي قورباغه

 توصيف حركت پا

بدن به حالت شناور روي آب قرار مي گيرد. ساق پا ابتدا به جهت باسن خم مي شود. در ناحيه تهيگاهي خميدگي ملايمي نيز ايجاد مي شود.زانوها به اندازه  15 سانتي متر در هنگام خم شدن زانو ها از يكديگر فاصله مي گيرند، اندك زماني قبل ازآنكه پاشنه ي پاها به باسن برسند ، پنجه  پاها به طرف نازك ني و زانو كشيده مي شوند و پاشنه ي پاها به داخل نزديك مي شوند  .

اكنون ساق پا همزمان از طرفين حركت كرده و دايره اي را در جهت عقب ترسيم مي كند و كف پاها نيز با فشار خود آب را به عقب مي رانند.

به محض اينكه مرحله فشار تمام شد ، پاها به طور كشيده و مستقيم در مجاورت يكديگر در داخل آب قرارمي گيرد .

ضربه هاي پاي شناي قورباغه بايد توسط تخته شنا به منظور به دست آوردن تكنيك و مكانيك صحيح حركت آن انجام شود. به وسيله ي تخته شنا، شناگر و مربي بهتر متوجه مي شوند كه ضربه هاي وارده و يا حركت هاي انجام شده توسط پاها به چه ميزان تاثير داشته و چقدر باعث جلو رفتن شناگر مي شود و در عين حال حالت و شرايط پاها كاملا  مشخص مي شود. اما بايد توجه داشت كه در هنگام استفاده از تخته شنا و پا زدن با آن ، دست ها كشيده شود و تخته را به جلو متمايل سازد و درعين حال شانه ها را كاملا به پائين وداخل آب فرو ببرد.

بايد توجه داشته باشيد كه پاشنه هاي پا از سطح آب خارج نگردد واگر چنين موردي را در موقع آوردن پا به جلو مشاهده كرديد، بايد زانوها را كمي بيشتر به زير لگن خاصره و باسن برده و به شكم نزديك سازيد. اين عمل باعث مي شود كه پاشنه  پاها به پائين برود، يعني جائي كه بايد باشد. و وقتي پاشنه هاي پا در زير سطح آب باشد نشان مي دهد كه نيروي وارده توسط كف پا كاملا  اثر مي نمايد. در شناي قورباغه حركت هاي پا بسيار مهم است . زيرا 50 در صد پيشروي بدن در آب مرهون ضربه هاي پا به خصوص از ناحيه كف پا مي باشد.

درعين حال بايد در نظر داشت كه در بين شنا گران قورباغه رو، بعضي ها حركت دستشان قوي است و باعث پيش روي بيشترشان مي شود و بعضي ديگر حركت پاهايشان. ضربه پاها بايد حتي المقدور با كف پا باشد  و بدين علت است كه لازم است . مچ پاها به طور كامل داراي انعطاف پذيري باشند. براي اينكه مشخص شود كه مفصل مچ پاي شناگر به اندازه كافي داراي جنبش پذيري است  يا نه ، آزمايش ساده اي وجود دارد. بدين طريق كه شناگر مستقيم مي ايستد ، در حاليكه پاهايش نزديك به هم است  و دست هايش را پشت سرنگه داشته سعي مي كند در همان حالت بنشيند ( عكس زير ) و باسن او به پاهايش بچسبد . اگر نتواند چنين كند و پاشنه ها از زمين جدا شود يا به عقب بيفتد، نشانه ي  اين است كه مفصل مچ به انداره  كافي جنبش پذير نيست. البته در بعضي ها به علت سفت بودن تا ندون  آشيل و يا كشيده نبودن عضلات ساق قادر نيستند اين آزمايش را به خوبي انجام دهند. جهت جنبش پذيري مفاصل ، شناگر بايد در خشكي خوب تمرين كند.

تمرينات آموزشي

1- كارآموز شناگر همانند شكل زير روي لبه  استخربه قراري كه هر دو دست به عقب تكيه داده شده مي نشيند. در اين حالت ساق هر دو پا آويزان در داخل آب  قرار مي گيرند. زانو ها به اندازه عرض شانه ها از يكديگر فاصله دارند و درحالي كه پنجه هردو پا به طرف ساق پاها و خارج متمايل مي باشند ، كارآموز شنا گر با هردو پاي خود دايره اي را درآب ترسيم مي نمايد. در هنگام اجراي اين حركت، آب توسط كف پاي كارآموز فشرده مي شود. در انتهاي حركت ، پنجه ي پاها ، مجددا كشيده شده و هر دو پا مستقيم در مجاورت يكديگر قرارمي گيرند تا حركت بعدي را شروع نمايند.

2- همانند شكل زير با گرفتن موج گير روي سطح صورت را بين دو دست بر روي سطح آب قرار مي دهيم . در اين حالت مبادرت به انجام پاي قورباغه مي نماييم. زانوها نبايد به هنگام زدن ضربه ازيكديگر فاصله داشته باشند. كارآموز بايد حالت جمع ، باز بسته را فراموش نكند. حتما مربي بايستي اين حركت را قبل از اينكه كارآموز انجام دهد، خود به او نشان دهد.

3- تمرين تركيبي : براي اينكه حركت پا بهتر وموثرتر آموزش داده شود، كار آموز روي آب به شكم دراز مي كشد. براي تعادل بهتر با يك دست موج گير و با دست ديگر كمي پايين تر ازموج گير را كار آموز مي گيرد. نفر دوم با گرفتن كف پاي نفري كه دراز كشيده، عمل مقاومت آب را درمقابل فشار كف و ساق پا به عقب انجام مي دهد.

4- همانند شكل زير با گرفتن تخته شنا توسط دو دست، مسافت هاي كوتاه بدون تنفس همراه با پاي قورباغه طي شود .

5- انجام تمرين شماره 4 بدون استفاده از تخته شنا. دست ها كاملا كشيده و صورت در بين دست ها قرار مي گيرد.

6- كارآموز شناگر در حالي كه بر روي شكم در سطح آب دراز كشيده است مبادرت به انجام پاي قورباغه مي نمايد. ضمنا درهمين حالت نفر دوم دست هاي نفر اول را گرفته و آهسته به عقب گام بر مي دارد.

اشتباهات رايج و روش صحيح آن

اشتباه :  زانوها بيش از حد معمول از يكديگر جدا و باز شوند.

اصلاح : زانوها نبايد بيش از عرض شانه از يكديگر جدا شوند.

اشتباه : كشيدگي پنجه  پاها در هنگام وارد كردن فشار توسط كف پا به آب .

اصلاح: كف پا به طرف خارج چرخانيده شود و پنجه پاها به طرف انگشت كوچك پا رانده شود.

اشتباه : كشيدن زانو به زير شكم

اصلاح : كف پاها درابتداي مرحله  فشاربايد به سطح آب متمايل باشد.

دومين بخش آموزش، حركت يا كشش دستها درشناي قورباغه

توصيف حركت دست

دست ها با فاصله اي درحدود 20-15 سانتي متر در زير آب با آرنج هاي كشيده ، آب را به طرفين  و انتهاي بدن مي كشند . ضمنا كف دست ها به طور مورب به طرف خارج از بدن قرارخواهند داشت.

هنگامي كه دست ها از طرفين درحدود 40-30 سانتي متر از يكديگر جدا شدند، مفصل آرنج شروع به خم شدن مينمايد. با خم شدن مفصل آرنج ها بازوها و دست ها مي توانند حول محور طولي خود به حركت درآيند.

توجه داشته باشيد كه جهت آرنج ها به طرف بالا بوده و در تمام مرحله ي حركت بالاتر از ساير قسمت هاي زير مفصل آرنج خواهد بود. هنگام كشش ، آرنج ها نبايد به هيچ وجه از ارتفاع شانه بالاتر باشند، ولي بايد نسبت به ساعد و كف دست ها در سطح بالاتري قرار داشته باشند تا به اين طريق شناگر بتواند عمل كشش وفشار را بهتر انجام دهد.

درطول دامنه كشش هنگامي كه مچ و كف دست ها كمي مانده در امتداد و زير شانه قرار بگيرند ، مرحله اي است كه به اندازه  كافي از يكديگر فاصله گرفته و دراين زمان فشارآغاز مي گردد. مرحله  فشار هنگامي شروع مي شود كه كف دست ها به طرف داخل حركت مي كنند و آرنج ها نيز به طرف بالاتنه آورده مي شود.

پس از اتمام مرحله فشار مچ و دست ها از زير خط ميان بدن بايد به جلو هدايت شوند. كف دست ها نيز بايد نزديك به يكديگر قرار داشته باشند.

پس از اينكه دست ها كاملاً به جلو هدايت شدند، براي مدتي بسيار كوتاه درهمان حالت، بي حركت خواهند ماند.آموزش شنا اين بي حركتي براي سرخوردن و كشش بدن به جلو صورت مي گيرد و بعد از آن كشش و حركت مجدد دست ها آغاز مي شود.