آموزش تصويري بهترين روش شيرجه زدن در آب استخر (نمايشي و سرعتي)

در مطالب قبلي در مورد آموزش شناي معمولي و شناي كرال سينه مطالبي را ارائه داديم . امروز در اين پست قصد داريم بهترين روش شيرجه زدن در آب را بصورت تصويري و مرحله به مرحله به شما آموزش دهيم.

مطالعه اين پست را از دست ندهيد : چگونه شنا كنيم؟ آموزش تصويري شنا در ۱۳ گام و به سادگي آب خوردن!

۳-آموزش شيرجه چرخشي بصورت نوشتاري

در اين قسمت شيرجه از پشت با چرخش نصفه را آموزش خواهيم ديد. اين شيرجه، اولين شيرجه چرخشي مي باشد كه شناگر بايد بياموزد و اجراي آن، خيلي سخت نيست و فقط كافي است چند بار تمرين كنيد.

۱- به انتهاي تخته شيرجه برويد و آب پشت سرتان را نگاه كنيد و پشت به آب بايستيد.

۲- سپس روي گره كف پاها (قسمت قبل از پاشنه پاها) بايستيد.

۳- اگر شما تجربه زيادي در اجراي اين حركت نداريد و اولين دفعاتي كه اين شيرجه را تمرين مي كنيد، با بازوهاي صاف روي سرتان شروع كرده و بازوها را به گوشهايتان نزديك كنيد.

۴- اكنون در حالي كه زانوهايتان خميده است بازوهايتان را كنار بدنتان بگيريد .

۵- در اين مرحله بايد همزمان بازوها را به پشت بالاي گوشها چرخانده و به تخته فشار بياوريد. اگر روي تخته شيرجه غير واقعي هستيد؛ شما تمايل نداريد كه مستقيم بالا بپريد؛ زيرا در راه پايين آمدن؛ به تخته برخورد خواهيد كرد. چنانچه روي تخته شيرجه واقعي هستيد؛ اگر مستقيما به بالا بپريد؛ بهترين تمرين است. تا مي توانيد در هوا بالا و حدود ۶۰ تا ۹۰ سانتي متر به عقب بپريد؛ (اين حركت بستگي به اندازه قدتان دارد).

۶- در اين مرحله همزمان، سه انتخاب براي حالت بدنتان در هوا خواهيد داشت: تا كردن؛ طوري كه زانوهايتان محكم به سينه شما، تا شده است؛ سريع و قدرتمند؛ طوري كه بدنتان در پهلو خم شده، شكل L تشكيل مي دهد؛ و حالت دراز شدن؛ طوري كه بدنتان كاملا راست است. دراز شدن، راحت ترين فرم براي چرخش است؛ اما در اين حالت، بيشترين تلاش براي تكميل حركت نهايي، لازم است.

۷- به اين نكته دقت داشته باشيد كه تا زماني كه شيرجه پشت را راحت انجام نمي دهيد؛ براي انجام روش تا كردن و روش قدرتمند و سريع، تلاش نكنيد. براي روش دراز شدن؛ وقتي در هوا هستيد؛ به يكباره چانه خود را به سمت سينه، تا بزنيد و روي كشش عضلات شكمي، تمركز كنيد. پشت خود را صاف كرده چون به پاهايتان براي رفتن به بالاي سرتان، كمك مي كند.

۸- تنها هنگامي شما آماده چرخش مي باشيد كه كاملا عمودي ولي واژگون روي سطح آب هستيد؛ . اگر چپ دست هستيد؛ بازوي راست را پايين به طرف كپل چپ چسبانده، در حالي كه بازوي چپ را مستقيم نگه داشته ايد؛ وقتي بازويتان بچرخد؛ كپل خود را بچرخانيد. اگر راست دست هستيد؛ بازوي چپ را پايين به سمت كپل راست، بچسبانيد؛ در حالي كه بازوي راست خود را مستقيم؛ نگه داشته ايد. مانند چپ دستان، كپل بايد همزمان با بازوهايتان بچرخد تا چرخش شما كامل گردد.

۹- هم اكنون شما بايد حركات خود را طوري تصور كنيد كه انگار خودتان در روبرو ايستاده ايد و تمام مراحل را به دقت مشاهده مي كنيد. مي توانيد عيب و ايراد حركات خود را برطرف نماييد.

علاقمندان بخوانند : ۵ نكته بسيار مهم براي يادگيري و پيشرفت شناي كرال سينه (تصويري)

۴-خطرات احتمالي هنگام شيرجه رفتن:

۱- ورود بد به آب: معمولاً آسيب‌هاي كه در اثر برخورد ناشيانه با آب پيش مي‌آيد جدي و خطرناك نيست و ممكن است چند لحظه سوزش در بدن ايجاد شود ولي در مدت كوتاهي بر طرف مي‌شود. اگر پاها هنگام ورود به آب بيش از حد برگردد ويا زود تر از زمان لازم شيرجه رو بدنش را بطف بالا قوس دهد يعني قبل از اينكه بدنش كاملاً در آب فرو رودبطف سطح آب بيايد ممكن است ضربه شديدي به مهره كمرش وارد شود.

۲- برخورد به تخته يا سكوي پرش: به طور كلي صدماتي كه در اثر برخورد با تخته يا سكوي پرش پيش مي‌آيد، به ناحيه سر محدود مي‌شود واين مسئله اغلب شامل شيرجه‌هاي گروه مهتاب (تو) وفرنگي مي‌با شد كه به علت خطاي جدا شدن از سكو يا تخته پرش پيش مي‌آيد وگاهي بسيار جدي مي‌باشد اما به ندرت اتفاق مي‌افتد، در حال جراهت وارده بر سررا بايد جدي گرفت و درصدد معالجه پزشكي برآمد.

۳-فشار وارده به گوش‌ها: افرادي كه به زكام يا ناراحتي‌هاي گوش يا سرما خوردگي مبتلا هستند نبايد به عمق سه متري آب بروند چون ممكن است كه گوش داخلي دچار عفونت شده يا پرده صماخ گوش پاره شود. فشار آب همراه با عمق آب افزايش مي‌يابد به طوري كه سرعت افزايش آن براي هر فوت (۳٪متر) حركت به طرف پايين مي‌باشد.

۴- برخورد به كف استخر با عمق كم آب ويا اشياء زير آب: بزرگترين خطري كه افراد را در زمان شيرجه رفتن تهديد مي‌كند اين است كه از ناحيه سر با كف استخر يا اشياء زير آب در محل‌هايي كه شناخته شده نمي‌باشند، برخورد نمايد. اين مسئله در بسياري موارد موجب فلج نسبي به علت آسيب ديدگي نخاع ودر موارد شديد منجر به مرگ خواهد شد. البته چنين اتفاقي به ندرت براي شيرجه روندگان در مسابقات پيش مي‌آيد زيرا عمق آب با قوانين ومقررات رسمي مطابقت دارد.

۵- نكات ديگر

امروزه استارت از روي سكو به دو صورت انجام مي شود يكي استارتي كه با گردش دست حول محور مفصل شانه بودن (چرخش دست ها) و ديگري استارتي است كه شناگر خم شده و با دست لبه سكو استارت را مي گيرد. هر دو نوع اين استارت ها مورد استفاده شناگران و قهرمانان قرار مي گيرد. در آموزش استارت بايستي توجه داشت كه پس از شنيدن (بجاي خود) شناگر به لبه جلوي سكو آمده و با پنجه  پا لبه  سكو را بگيرد در هر دو نوع استارت ذكر شده اين نكته بايستي رعايت شود، حتي در شيرجه هاي ساده زير اين كار از سر خوردن شيرجه رونده جلوگيري به عمل مي آورد. اين نكته در واقع بايستي در همان ابتداي آموزش پرش در آب آموزش داده شود. شناگر بداند پنجه هاي پا حالت گيرندگي دارد.

دو نوع استارت در شنا وجود دارد. ۱- استارت به روش گرفتن لبه استخر و ۲- استارت به روش چرخش دست ها  در استارت به روش گرفته لبه استخر ، شناگر زودتر از سكوي استارت كنده شده و زودتر هم وارد آب مي شود ولي فاصله  طي شده با اندازه  فاصله  طي شده در استارت به روش چرخش دست ها نيست. براي بررسي و مقايسه اين دو روش سه پارامتر زير را در نظر مي گيريم:

۱- زمان جدا شدن از سكو ۲- زمان پرواز ۳- زمان طي كردن فاصله ۳۶۰ سانتي متري

متوجه مي شويم كه هر دو استارت در زمان پرواز برابرند ولي زمان جدا شدن از سكو در روش گرفتن لبه استخر كمتر از روش ديگر است. يكي از علل برتري استارت به طريقه گرفتن لبه استخر زود جدا شدن از سكو به محض شنيدن صداي گلوله استارت مي باشد. پس استارت به روش گرفتن لبه استخر از نظر سرعت بهتر است. اما از جنبه نمايشي استارت به روش چرخش دستها طرفداران بيشتري دارد.

اگر اين بخش از آموزش هاي ما مورد رضايت شما واقع گرديده، مي توانيد در بخش نظرات ما را از ديدگاه ها و پيشنهادات خود مطلع نماييد.

منبع